با توجه به استقبال مخاطبین از این مطلب بعد از مدت ها به این نتیجه رسیدم که شاید بد نباشد این مطلب را در قالب یک مجموعه به صورت تخصصی بررسی کنیم
   برخی تصور می کنند منظور از یادگیری در رباتیک آموزش الکترونیک ، مکانیک ، نرم افزار ، اینترفیسینگ ، کامپیوتر ، برنامه نویسی و زمینه های مرتبط با آن هاست .
   واقعیت این است که نمیتوانم این افراد را ساده اندیش یا سطحی نگر خطاب کنم چرا که این نگرشی است که من در دوران دانشگاهی خود داشتم و با توجه به فضای آن دوران تصور می کنم که محیط این نگرش را در من خلق کرده بود . درست است که مطالب فوق صحیح است ولی دقیقا چیزی است که دچار آن شدیم . دچار اطلاعاتی که به گونه ای کاربردی نباشند .
   مثلا ما تصور می کنیم قوانین نیوتن همیشه صادق است در حالی که این قوانین در مکانیک گاها صحیح است ولی به درد زندگی نمی خورند . ما تصور می کنیم آب یعنی اکسیژن و هیدروژن ، در حالی که این تعریف گاها در شیمی صحیح است ولی چه کاربردی دارد ؟
   از فیزیک این برای زندگی مفید است که ما می دانیم همه مواد در نهایت هیچ چیز یا حداقل هیچ چیز شناخته شده ای نیستند در حالی که مجموعه آن ها بسیار هوشمند و آگاه اند و این بخشی از فیزیک است که دانستن آن می تواند مانع از نسل کشی شود و انسان را در راه علم و عمل حرکت دهد . آب یعنی مایعی انعطاف پذیر که زمین و زمینیان از آن زنده شده اند و این بخش از تعریف آن می تواند از ریختن زباله در دریاچه ها جلوگیری کند نه دانستن ترکیبات آن .
   امروز با توجه به افزایش دید و شناخت بیشتر نسبت به جامعه به این نتیجه رسیدم که رباتیک به غیر از مباحث فنی می تواند یک فرهنگ ، یک هنر ، یک جاذبه و یا حتی یک نگرش باشد .
   برای مثال فرهنگ رباتیک ژاپن رو می تونید با فرهنگ رباتیک آمریکا مقایسه کنید . شاید به لحاظ تکنیکی کشور آمریکا به لبه های تکنولوژی رباتیک نزدیک تر باشد ولی به لحاظ فرهنگی رباتیک جایگاه خاصی ندارد . یعنی میزان علاقه ای که یک کودک ژاپنی به سگ سونی دارد نسبت به یک کودک آمریکایی متفاوت است و یا نگاهی که مردم کشور ژاپن به آسیمو به عنوان نماد ملی این کشور دارند در آمریکا وجود ندارد . شدت ارزش فرهنگی رباتیک در ژاپن به حدی زیاد شد که تراکم ربات ها در ژاپن بیش از 3 برابر آمریکا بود که منجر به رشد افراطی صنایع رباتیک شد به شکلی که در سال های اخیر صنایع این کشور کم کم متوجه اهمیت وجود کارگر در صنعت شدند و رشد صنایع رباتیک کمی کاهش یافت .
   جنگ برای ژاپن به جز ۸ میلیون نفر کشته و زخمی به بهای ویرانی ۲۵% از دارایی های غیر نظامی ، با نابودی ۴۱٫۵% از ثروت ملی تمام شد. ژاپن بازسازی شده با داشتن ۳.% از خاک کره زمین توانسته ۲۴ % از تولید جهانی را به خود اختصاص دهد. این کشور به رغم شهر نشینی متراکم نسبتاً از جرم و جنایت به دور مانده است. نسبت سرقت در ژاپن در مقایسه با آمریکا چیزی کمتر از ۰٫۷ % است. ۵۰۰۰ افسر ژاپنی پس از قرائت بیانیه تسلیم از فرط میهن پرستی خودکشی کردند. ولی این که این اتفاقات چه ربطی به رباتیک دارند موضوع قسمت بعدی این مقاله خواهد بود.
در قسمت های بعدی این مجموعه در نظر دارم در خصوص تعاریف بهتری از رباتیک از نگاه فرهنگی مطالبی رو بیان کنم .